به نام خدا

این نامه را به خون سرانگشت های خود

از تو نوشته ام که بگریم برای خود

*

خود را نمی گذاری اگرچه به جای من

با مرگ خود ،تو را بگذارم به جای خود

*

بیهوده خواستم که ببندم در این سفر

پای تو را به رشته ی ترد صدای خود

*

از من مگیر ،روی که محتاجم ای عزیز!

به دیدن تو ،بیشتر از چشم های خود

*

دانسته بودم آخرِ این قصه تلخ بود

نام تو را که خط زدم از ماجرای خود

*

بی کتف های خوب تو کی دارم اعتماد

حتی به شانه های زمین زیر پای خود؟

*

ابلیس داغ خورده ی مغرورم ای بهشت!

حتی تو را نخواسته ام از خدای خود

*     *     *

این شعر را بریده بریده نوشته ام

هر بیت را گریسته ام در عزای خود

محمد سعید میرزایی